له‌مپه‌ر له رۆژگارانێکی دووردا، له ‌وڵاتێک‌دا پاشایێک ده‌ژیا. رۆژێک پاشا گاشه‌به‌ردێکی گه‌وره‌ی له نێوه‌ڕاستی رێگادا دانا و بۆ ئه‌وه‌یکه بزانێ هه‌ڵوێستی خه‌ڵک چییه، خۆی له‌و نزیکانه حه‌شاردا. هێندێک له بازرگانان و ده‌وڵه‌مه‌ندانی نزیکی پاشا بێ ئه‌وه‌یکه

قسه‌ی خه‌ڵک رۆژێک کابرایه‌ک و کوڕه‌که‌ی گوێدرێژێکیان له‌گه‌ڵ خۆیان برد و له دێ وه‌ده‌رکه‌وتن. کابرا سواری که‌ر بوو و کوڕه‌که وه‌دوای که‌وت. له رێگادا تووشی هێندێک که‌س بوون. ئه‌وان کوتیان: "چاو ئه‌و پیاوه بێ به‌زه‌ییه‌ی! خۆی سوار بووه و منداڵیشی به

شه‌ڕی منداڵان دوو منداڵ له کاتی گه‌مه کردندا له قه‌راخ زه‌وی تووشی شه‌ڕ بوون. باوکیان که له‌و نزیکانه خه‌ریکی دروێنه بوون، به دیتنی ئه‌و دیمه‌نه غاریان دا و له‌سه‌ر منداڵان بۆخۆشیان تووشی دمه‌چه‌قه و شه‌ڕێکی قورس بوون. کۆمه‌ڵێک خه‌ڵک کۆ بوونه‌وه و

ئاگادار کردنه‌وه منداڵه پرسی: «بابه! ئه‌گه‌ر هه‌واڵه‌که‌م کارێکی خراپ بکات، من ده‌بێ چبکه‌م؟» باوکی وڵامی داوه: «ده‌بێ پێی بڵێی ئه‌وه کارێکی باش نییه. ئه‌و کاره مه‌که!» - ئه‌گه‌ر له‌ڕووم هه‌ڵنه‌یه، چی؟ - ده‌ی له‌سه‌ر کوته کاغه‌زێکی بۆی بنووسه و له

له نیوه‌ڕۆیێکدا بۆقه‌کان دانیشتنیێکیان هه‌بوو. یه‌کیان کوتی: "ئێمه به‌رگه ناگرین. هه‌موو رۆژێ له‌قلله‌کان راومان ده‌که‌ن و شه‌وانه‌ش ده‌ڵه‌که‌کان ده‌مانگرن." یه‌کی دیکه کوتی: "به‌ڵێ. هه‌ریه‌ک له‌وانه زۆر ناجسنن، جا هه‌بوونی هه‌ردووکیان له

ده‌نکێکی چکۆله هه‌بوو که هیچ که‌س نه‌یده‌دیت. چه‌ند ساڵ بوو که بۆ ئه‌وه‌ی خه‌ڵک بیبینێت، له‌گه‌ڵ با ده‌ڕۆیی، خۆی ده‌هاویشته سه‌ر گه‌ڵای داران، هه‌رای ده‌کرد، به‌ڵام هه‌ر وا ده‌نکێکی چووکه بوو و وه‌به‌ر چاو نه‌ده‌هات. ته‌نیا ئه‌و باڵنده یان مێروولانه‌ی

ماسیگرێک له دێیه‌کی مه‌کزیک ده‌ژیا. هه‌موو رۆژی چه‌ند ماسییه‌کی ده‌گرت و ده‌یفرۆشتن و ژیانی خۆی و بنه‌ماڵه‌ی به خۆشی تێپه‌ڕ ده‌کرد. رۆژێک بازرگانێکی ده‌وڵه‌مه‌ند لێی پرسی: "چه‌ندی کات ده‌وێت تا ئه‌و چه‌ند ماسییه‌ بگری؟" ماسیگر وڵامی داوه:

ژن و پیاوێک ماوه‌یێک پێش زه‌ماوه‌ندیان کردبوو. پاش چه‌ند مانگ رووداوی سه‌یر دێته پێش. شه‌وێک ژنه نایه‌ته‌وه ماڵێ. سبه‌‌ینێ کاتی گه‌ڕانه‌وه، مێرده‌که‌ی لێی ده‌پرسێ: "" شه‌وێ دی له کوێ بووی؟!" ژنه ده‌ڵێ: "له ماڵه یه‌کێک له هاوڕێیانم

کابرایێک ماوه‌یێک بوو ده‌چوو بۆ قه‌راخ ده‌ریا. پاش‌نوێژان پیاوێکی ده‌دیت که هه‌ر دادێته‌وه و شتێک هه‌ڵده‌گرێت و ده‌یهاوێته ناو ده‌ریا. چووه پێشتر و دیتی پیاوه‌که گوێماسییه‌کانی قه‌راخ ده‌ریا داوێته ناو ئاو. لێی پرسی: "ئه‌و کاته‌ت باش! زۆرم پێ خۆشه

وه‌گێراو له فارسییه‌وه مێرووله‌یه‌ک بۆ کۆکردنه‌وه‌ی ده‌نکه جۆ به رێگایه‌کی‌دا ده‌ڕۆیشت. نزیک شانه هه‌نگوینێک بۆوه و به بۆنی هه‌نگوین ئاوی له زاری که‌وت. به‌ڵام شانه‌که له‌سه‌ر گاشه‌به‌ردێک بوو و هه‌رچه‌ند مێرووله هه‌وڵی‌دا وه‌سه‌ر به‌رده‌که که‌وێت و